Kunegunda Siwiec – Służebnica Boża

Urodziła się w Stryszawie 28. 05 . 1876 r. w bardzo pobożnej rodzinie Jana i Wiktorii Siwiec < była dziesiątym dzieckiem z jedenaściorga dzieci .Była radosną i wesołą i pobożną dziewczyną .

Pragnęła pogłębić swoje życie duchowe wstąpiła do Bractwa Dzieciątka Jezus , później do Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych , przy Wadowickim klasztorze zmarła w opinii świętości . Kilka lat po jej śmierci rozpoczęto zbieranie materiałów do procesu beatyfikacyjnego , który rozpoczął się w 2007 r . Wtedy to rozpoczęto dochodzenie procesu diecezjalnego w sprawie życia cnót i opinii świętości służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec , ze Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych , zmarłej w 1955 r w Stryszawie koło Suchej Beskidzkiej .

Rozpoczął się rzymski etap procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej Kunegundy Siwiec ze Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych . Stolica Apostolska wydała dekret o ważności dochodzenia diecezjalnego , którego postulatorem był o dr Szczepan T. Praśkiewicz . Wydanie dekretu jest aktem prawnym ogromnej wagi , oznacza bowiem , że dotychczasowe dochodzenie kanoniczne , w latach 2007 – 2011 prowadzono w sposób ważny i kompletny . Zostało zakończone na szczeblu diecezjalnym 28. października 2011 roku . Zachęca się jednocześnie , do dalszego wspierania prac procesowych , zmierzających do uznania przez Stolicę Apostolską heroiczności cnót Sługi Bożej a także wypraszania cudu za jej przyczyną .

O. dr Szczepan Praśkiewicz podkreśla , że Kunegunda Siwiec ofiaruje w swym duchowym przesłaniu niejako symbiozę drogi duchowego dziecięctwa św Teresy od Dzieciątka Jezus i orędzie Bożego Miłosierdzia św Siostry Faustyny Kowalskiej . Kunegunda była prawdziwą uczenicą Pana , który rozmawiał z nią w cichości jej serca .Współczesnemu człowiekowi , przypomina i ofiaruje przesłanie Jezusowej Ewangelii i orędzie Karmelu , ukierunkowane na życie miłością jako najwyższym ideałem .

Kunegunda Siwiec w 1923 r wstąpiła do Trzeciego Zakonu Karmelitów Bosych . Nie potrafiła pisać , lecz jedynie czytać . Została obdarowana łaską słyszenia słów Pana Jezusa i rozmawiania z Nim. Złożyła ofiarę z swojego życia w intencji zachowania Stryszawy przed grożącą wiosce pacyfikacją i wywózką do Oświęcimia , w czasie II wojny światowej w 1942 r . Po wojnie w podzięce zachowania mieszkańców Stryszawy i Siwcówki wystawiono kapliczkę Serca Jezusowego , którą ufundowali mieszkańcy . W 1948 r Kundusia została dotknięta nieuleczalną chorobą gruźlicą kości i tak już do śmierci pozostała w łóżku . Zmarła w opinii świętości 27. 06 1955 r w święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy .

Opracowanie według informacji podanych przez postulatora , o.dr Praśkiewicza